Ocieplenie domu styropianem – jak je wykonać?

Ocieplenie domu styropianem – jak je wykonać?

Ocieplenie domu – z pozoru błaha sprawa biorąc pod uwagę wybudowanie nowego domu. Ale, ale… Ocieplenie to bardzo ważna sprawa! To właśnie dzięki odpowiedniej izolacji termicznej możemy w późniejszym czasie zaoszczędzić na ogrzewaniu naszego domu oraz cieszyć się ciepłem i komfortem. Warto więc, jak do każdego etapu budowy dobrze się przyłożyć i zadbać o odpowiednie wykonanie ocieplenia domu. Tematem tego artykułu będzie nie kto inny jak najbardziej znany wszystkim styropian! Może dzięki naszym wskazówką ktoś pokusi się o samodzielne ocieplenie swojego kochanego domu?

Najtrudniejszy pierwszy krok…

Niekoniecznie! Pierwszą rzeczą jaką musimy zrobić przed przystąpieniem ocieplania, to przygotowanie podłoża. Powinno być one równe i suche. Musimy je dokładnie oczyścić ze wszystkich nierówności (wystająca zaprawa czy pianka uszczelniająca okna), kurzu, brudu oraz wolne od agresji chemicznej i biologicznej (grzybów, pleśni itp.). Jeżeli nie jesteśmy pewni tego jak styropian zachowa się na naszych ścianach, możemy wykonać próbę przyczepności. Wystarczy mały kawałek styropianu, około 10x10cm przykleić na zaprawę do oczyszczonej ściany i po około 5-6 dniach oderwać. Jeżeli styropian ulegnie rozerwaniu próba wypadła pozytywnie i podłoże nadaje się do dalszych prac, jeżeli jednak nasz kawałek odpadnie w całości razem z zaprawą należy dokładnie oczyścić podłoże.

Krok 2

Po całym procesie przygotowania należy na całe podłoże, które będziemy ocieplać styropianem położyć grunt, który stworzy doskonała bazę do dalszych prac, zwiąże oraz wyrówna ściany.

Montaż listwy startowej. Listwa startowa to oparcie dla pierwszej warstwy płyt styropianowych. Listwę musimy dokładnie wypoziomować i zamontować, w przeciwnym razie błąd będzie narastał z każdym kolejnym położeniem płyt. Listwa startowa ma również za zadanie zapobiec wnikaniu zimnego powietrza między ocieplenie a ścianę oraz dostaniu się niechcianych gryzoni.

Krok 3

Przyszedł czas na przygotowanie zaprawy. Zaprawę razem z odpowiednią ilością zimnej wody należy dobrze wymieszać za pomocą wolnoobrotowej wiertarki z mieszalnikiem. Po wymieszaniu pozostawić na około 5 minut i ponownie przemieszać. Do zaprawy nie wolno dodawać innych płynów niż woda. Jeżeli zaprawa zgęstnieje należy ją ponownie intensywnie przemieszać nie dodając wody ani świeżej zaprawy.  Mając już zaprawę możemy śmiało przejść do jej nakładania na płyty styropianowe, tą czynność również należy wykonać odpowiednim schematem. Na obrzeże płyty nakładamy ciągły pas zaprawy klejącej o szerokości minimum 3 cm i wysokości 2 cm. Oprócz tego na środek płyty kładziemy symetrycznie 6 placków o średnicy od 8 do 12cm. Łączna powierzchnia położonej zaprawy powinna obejmować minimum 40% płyty, a po dociśnięciu płyta powinna być przyklejona w minimum 60%. Przy ociepleniu sufitów czy cokołów zaprawę należy rozprowadzić na całej powierzchni.

Krok 4

Płyty z nałożoną zaprawą należy bezwłocznie przykleić do ściany i ułożyć tak aby uzyskać równą płaszczyznę z sąsiednimi płytami. Płytę należy przyklejać od dołu do góry, szczelnie dosuwając do poprzedniej, minięcie krawędzi pionowych powinno wynosić około 15 cm. Jeżeli zaprawa wyjdzie poza obrys płyty należy ją usunąć. Świeżo przyklejonej płyty nie należy ponownie dociskać oraz poruszać. Przez cały proces przyklejania płyt, należy pamiętać o sprawdzaniu ich poziomicą aby uniknąć błędów.

Płyty styropianowe przy otworach elewacyjnych czyli okach i drzwiach powinny być mocowane z całości po uprzednim wycięciu zbędnego elementu. Bardzo ważne jest dopilnowanie tego aby unikać pokrywania się krawędzi płyt z krawędziami otworów. Nieprawidłowe zamocowanie styropianu może przyczynić się do powstawania pęknięć w warstwie ocieplenia.

Krok 5

Po skończeniu przyklejania płyt styropianowych należy zniwelować wszystkie szpary i szczeliny. Większe niż 2cm zaklejamy zaprawą, natomiast mniejsze – niskoprężna pianką poliuretanową, dzięki temu zabiegowi uchronimy się od powstawania mostków termicznych. Po wyschnięciu pianki należy jej nadmiar usunąć nożykiem. Teraz przechodzimy do szlifowania całej powierzchni styropianowej aby uzyskać jednolitą płaszczyznę.

Po nie mniej niż 2 dniach możemy przystąpić do mocowania płyt techniką mechaniczną. Do takiego mocowania należy użyć kołki z tworzywa sztucznego, zaleca się użycie 4-5 sztuk kołków na 1m2. Przy narożnikach budynku należy tę ilość zwiększyć od 6 do 8 sztuk. Długość kołków zależy od grubości styropianu lecz głębokość zakotwienia w podłożu zwartym powinna wynosić minimum 6cm, a w podłożu lekkim (np. beton komórkowy) 8cm.

Kolejnym etapem jest wzmocnienie naroży również przy otworach elewacyjnych, które są narażone na uszkodzenia mechaniczne. Polega to na zabezpieczeniu ich profilami ochronnymi z aluminiowej blachy perforowanej lub PCV. Narożnik musi być osadzony na warstwie termoizolacyjnej pod siatką zbrojącą. Poniżej i powyżej otworów elewacyjnych w celu zabezpieczenia przed naprężeniami należy nakleić pod kątem 45° paski siatki zbrojącej. Wymiary pasków powinny być nie mniejsze niż 20x30cm.

Krok 6

Teraz czas na nanoszenie warstwy zaprawy klejącej pod siatkę zbrojącą. Należy położyć ją na oczyszczone i odpylone po przeszlifowaniu płyty, nie wcześniej niż po 3 dniach od ich przyklejenia ale nie później niż po 3 miesiącach. To właśnie ta warstwa stanowi podłoże pod tynk, ewentualnie płytki elewacyjne i musi być odpowiednio wytrzymała. Po nałożeniu zaprawy trzeba bardzo dokładnie wtopić w nią siatkę zbrojącą wykonaną z włókna szklanego o gramaturze nie mniejszej niż 145 gramów na 1m2. Siatka musi być bardzo dokładnie zakryta warstwą zaprawy oraz położona na zakład szerokości około 10cm. Zakłady siatki nie mogą pokrywać się ze spoinami między płytami styropianowymi. Jeżeli warstwa zbrojąca nie jest dostatecznie równa można położyć kolejną, cienką warstwę no grubości około 1mm.

Krok 7

Po tak zakończonym ocieplaniu na warstwę zaprawy klejącej należy położyć warstwę gruntu tynkarskiego. Zwiększy on przyczepność tynku oraz występuje w różnych kolorach aby dopasować go do koloru późniejszego tynku. Dzięki temu unikniemy niechcianych przebarwień oraz przebijania z pod niego podłoża.

Na tak przygotowane podłoże możemy nakładać tynk cienkowarstwowy, ewentualnie pokryty dodatkowo farbą fasadową. Jest to ostateczny etap wykończenia systemu ociepleniowego. To jaki wybierzemy tynk zależy wyłącznie od nas. Należy jednak pamiętać, że różnią się one odpornością na zabrudzenia, porastanie glonami lub paroprzepuczczalnością.